Zuid-Afrika

Begin jaren negentig van de vorige eeuw voltrok zich een belangrijke omwenteling in Zuid-Afrika. Een maatschappij, die eeuwenlang verdeeld was langs lijnen van zwart en wit, veranderde door het presidentschap van Nelson Mandela in een gemengde samenleving: de regenboognatie. De apartheid was afgeschaft. Inmiddels is Zuid-Afrika ontwaakt uit de droom. De afschaffing van de apartheid heeft weliswaar veel goeds teweeg gebracht voor de zwarte bevolking, maar de verdeling van de welvaart blijkt lastiger dan gehoopt. Er zijn nog veel tegenstellingen. De goudstad Johannesburg toont deze twee gezichten. Wolkenkrabbers bepalen het beeld van het moderne, dynamische Zuid-Afrika, maar de ‘zwarte’ voorstad Soweto toont de andere kant. In Pretoria, de historische hoofdstad van de Transvaal, spreekt de mythe van de Grote Trek uit het kolossale Voortrekkersmonument, met de fantastisch gedecoreerde Heldenhal. Met name in Kaapstad is de Hollandse VOC-geschiedenis nog zichtbaar met het VOC-Fort De Goede Hoop en Oudhollandse herenhuizen. Nadat er een handelspost werd gebouwd op de plek waar destijds Khoikoi-stammen woonden, ontstond er een melting pot als gevolg van immigratie door o.a. Hollanders, Franse Hugenoten en Britten en door slavenhandel uit andere delen van Afrika en Oost-Indië. Elke bevolkingsgroep nam zijn eigen cultuur, tradities en culinaire gebruiken mee.

In en om de Kaapse wijnlanden heeft de geschiedenis geleid tot een podiumplaats voor Zuid-Afrika op het wereldtoneel van de gastronomie. Hoewel Zuid-Afrika vaak als ‘nieuw’ wijnland wordt gezien, werden de eerste druivenranken al in 1652 door VOC-koopman Jan van Riebeeck geplant. Inmiddels produceren de Kaapse wijnhuizen uiteenlopende smaken en schuwen ze experimenten niet. Tegelijkertijd heeft de lokale keuken zich door de verscheidenheid aan culturele invloeden zich culinair ontwikkeld naar een hoog niveau.