Archeologie

Aannemelijk zou zijn dat archeologie sinds het verdwijnen van de vroegste beschavingen zou hebben bestaan. Immers, naderhand moeten mensen gestuit zijn op resten van oude culturen. Niets is echter minder waar. Althans, mensen zullen ongetwijfeld zijn gestuit op voorwerpen uit tijden van weleer, maar het zou duren tot de 19e eeuw alvorens men tot het inzicht kwam deze veelal prehistorische voorwerpen op een juiste wijze te vergaren en te ordenen teneinde het verleden te reconstrueren en te duiden.

Wereldwijd zijn er sindsdien talloze vondsten gedaan, waardoor het verleden meer en meer gestalte kreeg. We weten derhalve veel, maar nog lang niet alles. Nieuwe vondsten en technieken - en hiermee nieuwe inzichten - dienen zich nog dagelijks aan. Vermaarde archeologen geven de geschiedenis zo een gezicht en reconstrueren het verleden met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid.

Onze archeologiereizen kunnen uiteenlopende aanleidingen hebben, maar doorgaans richten wij ons op bekende epicentra van archeologische vondsten. Griekenland, met zijn klassieke verleden, en Egypte, met de oneindig lijkende historische schatkamer, staan in dit opzicht bekend als walhalla van de archeologie, maar ook minder voor de hand liggende landen krijgen onze onverdeelde aandacht. Denk hierbij bijvoorbeeld aan Georgië, waar aardewerken potten met sporen van wijncomponenten van ruim 8.000 jaar oud zijn gevonden of aan het mysterieuze Oman, waar de vondsten variëren van 5.000 jaar oude begraafplaatsen tot scheepswrakken van de 16e-eeuwse ontdekkingsreiziger Vasco da Gama.